Publikujemy treść przemówienia Szymona, uczestnika poznańskiej sekcji Federacji Anarchistycznej/ Kolektywu Rozbrat i Poznańskiego Koło Młodych Inicjatywy Pracowniczej. Szymon był jedną z osób zatrzymanych przy likwidacji blokady organizowanej przez Inicjatywę Dzikie Karpaty, do jakiej doszło 13 lipca br. Został zwolniony wraz z pozostałymi dwiema osobami bez postawienia zarzutów. Na postępowanie służb mundurowych jak i na samo zatrzymanie zostały złożone stosowne zażalenia. Przemówienie zostało wygłoszone w trakcie pikiety solidarnościowej, wspierającej działania Inicjatywy Dzikie Karpaty, jaka miała miejsce 21 lipca w Poznaniu

Rozmowa z Iwanem Astashinem, oskarżony o podpalenie FSB [Federalnej Służby Bezpieczeństwa] w Dzień Czekisty. W rezultacie tego Astashin został skazany na 13 lat więzienia o zaostrzonym rygorze. Spędził w za kratkami 10 lat, a po wyjściu na wolność otrzymał 8 lat dozoru policyjnego. Udało mu się wyemigrować na Zachód. Wywiad pierwotnie, w formie audio, został opublikowany na kanale dissident.by – białoruskiej inicjatywy na rzecz praw człowieka.

To nie będzie typowa relacja ze spotkania, bo i spotkanie nie było typowe. Okazja do rozmowy z przedstawicielami i przedstawicielkami ruchu zapatystowskiego zdarzyła się w Polsce pierwszy raz. Akurat w Poznaniu gdzie miałem okazję w niej uczestniczyć, delegacja zapatystów składała się w całości z mężczyzn, w różnym wieku. W zasadzie to czy na pewno zawitają do Poznania na skłot Rozbrat ważyło się do ostatniej chwili, biorąc pod uwagę jak dużym wyzwaniem organizacyjnym i logistycznym jest ich wizyta na Starym Kontynencie, nic w tym dziwnego. W końcu dotarli i mogliśmy ponownie się poznać.

Jolanta Brzeska (ur. w Warszawie) – działaczka społeczna, jedna z liderek Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów, zaangażowana w obronę lokatorów przed skutkami dzikiej reprywatyzacji. W 2011 roku została brutalnie zamordowana.

6 grudnia 2020 roku na rynku w Pobiedziskach odbył się kolejny już Strajk Kobiet pod hasłem „Wspólny Gniew w Pobiedziskach”, którego gościnią była posłanka Katarzyna Ueberhan podejmująca temat praworządności Unii Europejskiej w kontekście kryzysu praw człowieka w Polsce. Jako Poznaniacy Przeciwko Myśliwym i Gnieźnieński Ruch Antyłowiecki poruszyłyśmy problem łamania standardów europejskich w kontekście socjalnych praw kobiet oraz praw zwierząt, odnosząc się do nadużyć związanych z polowaniami organizowanymi przez koła łowieckie. Podczas przemówień podjęłyśmy próbę połączenia kwestii praw kobiet, ekologii, praw zwierząt i antyfaszyzmu. Nasze przemówienia zostały ciepło przyjęte, co nie zmienia faktu, że naszym celem nie było odejście od nadrzędnego tematu, jakim jest nieludzki zakaz aborcji, a jedynie rzucenie światła na tematy nie mniej istotne dla lokalnych działaczek stojących dzień w dzień dosłownie „na linii strzału”. Aktywistki z Gnieźnieńskiego Ruchu Antyłowieckiego na co dzień bronią praw kobiet i angażują się w walkę na rzecz dobrostanu zwierząt w okolicy Pobiedzisk, w miejscu uznawanym przez myśliwych za jedno z lepszych łowisk w Polsce (Czerniejewo i okolice), gdzie przyjeżdżają polować wpływowi politycy co uważamy za haniebne!

Nie zgadzamy się na to, aby w walce o nasze prawa to mężczyźni przejmowali głos. Nie zgadzamy się na to, aby na naszej krzywdzie, pracy i wściekłości budowali swoje polityczne kariery. Mamy dosyć kolesi, którzy na demonstracjach mówią nam, co mamy robić, dyrygują nami, jakbyśmy były ich podwładnymi. Wypierdalać! Jedną z takich osób jest Sławomir Majdański z poznańskiego KOD-u, który udzielając się w naszej walce, chce zbudować własny kapitał polityczny. Majdański wpadł na pomysł, że za pośrednictwem kibiców będzie „ochraniać” nasze demonstracje, całkiem zapominając o tym, że część z nich najpewniej należy do bojówek „chroniących” przed nami „wiarę” i „tradycję”. Nie od dziś wiadomo, że środowisko kibiców w Poznaniu utrzymuje kontakty z nacjonalistami. Co więcej, to właśnie Majdański wprowadził na nasze demonstracje przemocowców, którzy starali się odebrać nam głos, dyscyplinowali nas i szarpali się z nami, gdy chciałyśmy walczyć o swoje prawa tak, jak chcemy.  

Wyszłyśmy na ulicę, walczymy i będziemy walczyć! Nie zgadzamy się na to, aby męskie grona „ekspertów” na politycznych salonach czy w telewizyjnych studiach decydowały o prawie do aborcji i życiu kobiet!

Po sześciu dniach protestu i Strajku Kobiet coraz częściej słyszy się w liberalnych mediach utyskiwania na „radykalizację nastrojów”. Na to, że niepokoje społeczne odbiją się na kondycji gospodarki, a także, że niosą one dodatkowe zagrożenie epidemiczne. Opozycyjne elity próbują wykreować liderki ruchu kobiecego, które właśnie opublikowały swoje rekomendowane postulaty, wśród których dominuje bełkot w obronie systemu sądowniczego, zdemolowanego – wg ich opinii – przez PiS. Być może.

Począwszy od 15 listopada tego roku Iranem wstrząsnęły największe i najgwałtowniejsze protesty od czasów Rewolucji Islamskiej w 1979 roku. Miliony ludzi wyszły na ulicę, ponad 200 osób zginęło. Iskrą zapalającą lont była podwyżka cen paliwa, ale w rzeczywistości to tylko ostatni element wzrastającego od lat gniewu wobec teokratycznego reżimu.

9 grudnia b.r odbyła się ostatnia rozprawa, w procesie osób, oskarżonych po tzw Czarnym Proteście. Przypomnijmy, że 6 listopada 2017 roku, prokuratura oskarżyła łącznie sześć osób - trzy kobiety i trzech mężczyzn. Zarzuty obejmowały zarówno "udział w zbiegowisku (...) wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy policji wykonujących w tym miejscu obowiązki służbowe" jak i "naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza". Ważne w kontekście oskarżeń kierowanych przez prokuraturę jest umorzenie przez tę samą prokuraturę wszelkich postępowań, związanych z zarzutami kierowanymi na przekroczenie uprawnień przez policję w trakcie Czarnego Protestu. Dodatkowo trzy z oskarżonych przez prokuraturę zostały oskarżone, po tym jak same złożyły takie zawiadomienia. Cytując klasyka „Przypadek? Nie sądzę”.

O równość, wolność i tolerancję musimy walczyć razem - solidarność intersekcjonalna odtrutką na faszyzm. Solidaryzujemy się z osobami, które brały udział w Pierwszym Marszu Równości w Białymstoku. Solidaryzujemy się z nimi, gdyż widzimy przemoc i pogardę, których po raz kolejny doświadczyły oraz wysiłek i determinację, które osoby te wkładają w walkę o prawa człowieka. Za ową przemocą i pogardą tak jednoznacznie wyrażoną przez tłumy w Białymstoku wyraźnie można dostrzec budowaną przez władze atmosferę przedpogromową. Atmosferę, która pozwala dehumanizować ofiary agresji, mamić społeczeństwo kłamliwą propagandą na ich temat, a jednocześnie usprawiedliwiać sprawców przemocy i szerzyć nietolerancję dopuszczając do dalszego rozpowszechniania języka pełnego jadu oraz nienawiści.

W środę, 15 listopada, w narodowej piwnicy przy ulicy Strzałowej odbędzie się spotkanie z posłem Robertem Winnickim, posłem z nacjonalistycznego Ruchu Narodowego. W związku z tym koalicja poznańskich środowisk społecznych, których wspólnym mianownikiem jest postawa antyfaszystowska i antydyskryminacyjna, postanowiła pokazać, że w Poznaniu faszyzujący politycy nie są mile widziani.

W piątek 4 sierpnia policja opublikowała zdjęcia nacjonalistów podejrzewanych o stosowanie przemocy na ulicach Poznania. Publikacja ich wizerunków była związana z marcowym atakiem na Zemstę – anarchistyczny klub i księgarnię, będącą również siedzibą Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów. Tego dnia pod Zemstą niemal pół dnia stał radiowóz. 20 min. przed napadem odjechał, by pojawić się ponownie 15 min. po jego zakończeniu. Trudno nam uwierzyć, że to był przypadek.

W dn. 6-8 lipca trwają w Hamburgu obrady G20. W kontrze do nich na ulice miasta wyszło tysiące osób protestujących przeciwko szczytowi, na którym zgromadzili się politycy zarządzający globalnym kapitalizmem. W proteście biorą też udział uczestnicy i uczestniczki poznańskiej Federacji Anarchistycznej oraz aktywiści z innych polskich miast.

W związku z toczącą się dyskusją nad temat weganizmu i praw pracowniczych przypominamy tekst Stevena Besta, ktory publikowaliśmy na naszej stronie kilka lat temu:Wyzwolenie totalne: rewolucja XXI wieku // Steven Best // tłum. Dobrosława KarbowiakEfektywna walka o wyzwolenie zwierząt oznacza więc również zajęcie się takimi sprawami jak bieda, klasy, korupcja polityczna oraz nierównościami stworzonymi przez międzynarodowe korporacje i globalizację. Nie da się zmienić destrukcyjnej polityki bez przemiany instytucji ekonomicznych, politycznych i prawnych oraz globalnych relacji władzy, które je tworzą i reprodukują. Nie da się zwalczyć wykorzystywania zwierząt bez zwalczenia kapitalizmu, który rozwija się dzięki komodyfikacji, uprzedmiotowieniu, transformowaniu i konsumpcji całej ziemi oraz wszelkich zamieszkujących ją form życia. A biorąc pod uwagę niezwykle małą liczbę wegan i wyzwolicieli zwierząt, którzy walczą o zmiany, jedyna nadzieja tkwi we współpracy z innymi rewolucyjnymi społecznymi i ekologicznymi ruchami.