Sposób w jakim zastępca Prezydenta Poznań, Sławomir Hinc potraktował Teatr Ósmego Dnia odzwierciedla realne stosunki władzy, jakie się ukształtowały w przeciągu ostatnich dwudziestu lat. Uznanie kultury za apolityczny spektakl tworzony dla bezrefleksyjnej rozrywki lub np. dla ugruntowania historycznych interpretacji dla podparcia legitymizacji władzy, jest dziś normą. Sztuka, według obecnych elit rządzących, ma być ich sługą. Usta artystów knebluje się dotacjami, a niepokornym grozi się z reguły nie zamknięciem w więzieniu (choć bywa i tak, czego dowodzą niektóre procesy), ale strąceniem w finansowy niebyt, skazaniem na nędzę i pozbawieniem możliwości tworzenia. Obecny „wybryk” władz miasta nie jest w ostatnich latach odosobniony. Nie jest to pierwszy tego typu przypadek, kiedy władze miasta próbują wymusić posłuszeństwo artystów i narzucają swoje przekonania ludziom kultury.