Na początku lutego w ramach cyklu 30 książek na 30 lecie Rozbratu przypomniana została książka Barbary Ehrenreich „Za grosze. Pracować i (nie)przeżyć”. Zapis z tamtego spotkania nadal możecie znaleźć na fanpegu Rozbratu. Swoistym uzupełnieniem do tamtego spotkania jest poniższy tekst. Zapraszam do lektury.

Wyjaśnię na wstępie, że to nie do końca jest recenzja, a raczej podzielenie się wrażeniami z pokazu. Ten miał miejsce na poznańskim skłocie Rozbrat. Otwierał on cykl filmowy dotyczący prezentacji praw pracowniczek i pracowników w kinie. Poprzez sięgnięcie do tego, jak kino opowiada o konfliktach w świecie pracy, zachęca do rozmowy nie tylko o dziełach filmowych, ale także o problematyce praw pracowniczych, którą poruszają, a także o ich aktualnym wydźwięku.

Tak jak fani prozy Sapkowskiego i gry od CD Projekt Red mogli drżeć, z jak się okazało słusznymi obawami, gdy pojawiły się pierwsze słuchy o serialowej ekranizacji Wiedźmina, tak osoby związane z anarchizmem mogły obawiać się innego filmowego projektu streamingowej platformy. Sprawa o tyle poważna że chodzi o postać autentyczną, z krwi i kości o niezwykle bogatej biografii a mianowicie o hiszpańskiego anarchistę Lucio Urtubiie.

Ostatnio ukazała się książka autorstwa Sebastiana Słowińskiego „W stronę anarchizmu. Filozoficzne uwarunkowania współczesnej polityczności”. W Polsce tego typu opracowań wydaje się niezmiernie mało, dlatego warto się nią zainteresować. Nie jest to jednak lektura łatwa. Autor swój wywód prowadzi w sposób swobodny. Jest to bardziej esej niż systematyczna rozprawa. Nie jest to też opracowanie sensu stricto popularyzatorskie, ale zdecydowanie bardziej wymagające, skierowane do czytelnika i czytelniczki już wdrożonych w pewne meandry postmodernistycznego języka i poststrukturalistycznej analizy, albo zamierzających poświęcić tej pracy więcej czasu.

Zachęcamy do zapoznania się z nowością wydawniczą Oficyny Trojka.  David Graeber - Fragmenty antropologii anarchistycznej

Za nami całkiem udany sezon Rozbratowego Kina Letniego. W zasadzie pokazy filmów towarzyszą naszej rozbratowej przestrzeni od początku, zmieniały się nazwy i dni, w które puszczano filmy, czy ich regularność. Jednak nie chcemy tu wykładu historycznego, o tym, że „kiedyś to było”. Kino miało nam zawsze przynosić jakiś powiew wolności, myśl przewodnią do dyskusji, moment wytchnienia, chwilę na zapoznanie się z rzeczywistością zaczarowaną w obrazy. Nikt tu nie domagał się wykładów z filmoznawstwa, akademickich dysput, czy przymuszania się do poznawania filmowych kanonów.  

W słowniku umieszczonym we wstępie do książki czytamy, że gad (klawisz) to „funkcjonariusz służby więziennej”, a także czołowy antagonista złodzieja. Co ciekawe w gwarze strażników więziennych złodziej to „każda osoba osadzona w zakładzie karnym bądź areszcie śledczym, niezależnie od tego, z jakiego paragrafu została skazana bądź jest oskarżona”. Wydawca sam opisuje książkę jako „wstrząsający reportaż”. Osobiście nie dostrzegam w owej spowiedzi aż tylu wstrząsających historii. To raczej opowieści, które już gdzieś słyszeliśmy; w tym sensie, że dla każdej osoby zainteresowanej tematem więziennictwa będzie to mało zaskakując

Irlandia to kraj, który cierpi na niedobór mieszkań. Brakuje lokali na wynajem, a procent bezdomnych rodzin w Irlandii rośnie najszybciej w Europie. Rosie wraz ze swoim mężem i czwórką dzieci, nagle traci dach nad głową. Obserwujemy jak Rosie, jadąc samochodem desperacko szuka schronienia dla siebie i swoich pociech, podczas gdy mąż jest w pracy.

Pozornie może się wydawać, że reportaż spisany kilka dekad temu całkowicie traci na aktualności. Tezę może potwierdzać fakt, że opowiada o rzeczywistości w państwie już nieistniejącym – Republice Federalnej Niemiec. Dziś książkę, która w dniu swej premiery wzbudziła spore zamieszanie, można kupić na jednym z internetowych serwisów aukcyjnych za ledwie kilka złotych. I z dużą chęcią wydałbym je, by sprezentować tę pozycję może jakiejś studentce lub studentowi dziennikarstwa.

Zapewne każdy zna ów jakże prawdziwy truizm, mówiący o tym, że historię piszą zwycięzcy. Właśnie, dlatego tak wcześnie poznajemy imiona królów, daty ich koronacji, prowadzonych przez nich bitew, a dalej daty utworzenia nowych rządów, dymisji, puczów, nazwiska prezydentów czy premierów. Wszystko, co nie dotyczy istoty sprawowania władzy, pomnażania kapitału, uzyskiwania czy tracenia ziemi, jest spychane na margines historii i staje się historią nieopisaną, zapominaną. Na szczęście podejmuje się wysiłki, by pisać o minionym czasie inaczej, starając się wydobywać dzieje zapomnianych i odrzuconych. Do takiej kategorii na pewno można zaliczyć trzy, polecane dziś przez zemnie pozycje. Ich wspólnym mianownikiem są kobiety. Kobiety odsuwane od pierwszych stron dziejów przez patriarchalny system, przez dominację męskiej wizji dziejów, przez miejsce i pozycję, jakie przyznaje się im w systemie ekonomicznym.

Słowo „tikkun” w tradycji kabalistycznej oznacza naprawę – naprawę świata. A świat naprawiony, jak opisują go kabaliści, bardzo przypomina świat z anarchistycznego marzenia: ustaje tu wszelka władza, prawo zostaje pozbawione jakiejkolwiek treści.

W najbliższym czasie Wydawnictwo Bractwo Trojka przygotowuje kilka nowości wydawniczych. Jedną z nich będzie album Krieg dem Kriege (Wojna wojnie albo Wojna przeciwko wojnie)

Na wstępie należy zaznaczyć, że największym nieszczęściem jest, że taka książka musiała zostać napisana. A musiał zostać napisana, ponieważ zamordowano Jolantę Brzeską, ponieważ tak wiele osób zostało eksmitowanych, pozbawionych prawa do dachu nad głową, wyzbytych z godności, ponieważ tak często zamiast realnej pomocy w obliczu kryzysu mieszkaniowego ludzie muszą wysłuchiwać pustych komunałów polityków i steku nic niewartych obietnic.

Czy masz w domu małego rebelianta? Ta książeczka jest dla niego lub dla niej! Jeśli chcesz przekazywać dziecku takie wartości jak wolność myśli, dyskusji, szacunku dla innych – przeczytaj mu ją. Ale uwaga! Jest ryzyko!

Nie sposób dziś nie znać terminu Państwo Islamskie (znanego także pod akronimami ISIS lub Da’isz). Stało się ono bardzo szybko nowym, współczesnym straszydłem, które podobno puka do bram Europy, a nawet je przekracza zmieszane z tłumem uchodźców. Dwójka francuskich dziennikarzy – Olivier Hanne i Thomas Flichy de la Neuville – autorów książki „Państwo Islamskie. Geneza nowego kalifatu” stara się przeprowadzić czytelnika, przez genezę, historię i współczesność tego geopolitycznego tworu.