Powstały w latach 70-tych XX wieku termin Anarchitektura nie pochodzi wcale ze słownika antypaństwowego ruchu społecznego. W zamierzeniu autorów był obraźliwym epitetem komentującym twórczość konkretnego architekta.Obiektem ataku stal się LUCIEN KROLL(ur. 1927), belgijski architekt, któremu rewolta studencka umożliwiła realizację własnych zamierzeń. Żądania studentów sprawiły, że w roku 1969 Kroll został poproszony o zaprojektowanie w sąsiedztwie Kliniki Uniwersyteckiej w Brukseli tzw. "Strefy Socjalnej", miasteczka "La Merne" dla studentów medycyny Uniwersytetu w Louvain (przedmieścia Brukseli).

Publikacje niezależne, zwane także drugoobiegowymi to wszelkie wydawnictwa nie objęte cenzurą. Tradycje druków konspiracyjnych sięgają w Polsce XVI wieku, kiedy to opublikowano pierwsze teksty reformacyjne. Rozkwit literatury niepodległościowej i antyrosyjskiej nastąpił w okresie Targowicy i rozbiorów. Później wydawnictwa konspiracyjne ukazywały się we wszystkich zaborach aż do roku 1918. W okresie okupacji niemieckiej i sowieckiej wydano ponad 2000 tytułów czasopism i ponad 1500 książek i broszur. W latach 1944-1949, poza ówczesną cenzurą ukazało blisko 300 tytułów czasopism oraz kilkadziesiąt broszur. Kolejnym okresem pojawiania się i rozwoju druków niezależnych jest druga połowa lat 70-tych. Ma to związek z Wydarzeniami Czerwca ’76 w Radomiu i Ursusie, powstaniem Komitetu Obrony Robotników (KOR), Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO) oraz Konfederacji Polski Niepodległej (KPN). Niedługo potem powstały także pierwsze niezależne organizacje studenckie, młodzieżowe i robotnicze, także wydające swoje pisma. Strajki w sierpniu 1980 i powstanie NSZZ „Solidarności” zaowocowały ogromną aktywnością wydawniczą. Także w okresie stanu wojennego i po jego zniesieniu nie ustała intensywna, niezależna działalność edytorska. Od tego czasu datuję się również powstanie kolejnego nurtu wydawniczego tzw. trzeciego obiegu. Zaliczają się do niego wydawnictwa pozostające w opozycji zarówno do władz jak i „konstruktywnych” działaczy opozycyjnych.

W audycji radia TOK FM "Pod tytułem" z 14.10.2006 r., odbyła się rozmowa dotycząca anarchizmu w literaturze. Pretekstem do rozmowy była premiera książki Piotra Laskowskiego "Szkice z dziejów anarchizmu" (Wyd. Muza S.A.). Podczas audycji zaprezentowano również, wydane przez poznańskich anarchistów książki: Piotra Kropotkina "Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju" i Jarosława Urbańskiego "Odzyskać miasto. Samowolne osadnictwo, skłoting, anarchitektura"

Starsza siostra z miasta przyjechała w odwiedziny do młodszej na wieś. Starsza miała w mieście męża kupca, młodsza chłopa na wsi. Piją siostry herbatę, rozmawiają. Starsza siostra zaczyna się chełpić , wychwalać swoje życie w mieście: jakie ma obszerne i czyste mieszkanie, jak chodzi ubrana, jak dzieci stroi, jak słodko jada i pije, jak jeździ po przejażdżkach, zabawach i teatrach.Zmartwiła się młodsza siostra i zaczęła życie kupieckie poniżać, a swoje chłopskie wywyższać.

Kilka lat trwały przygotowania do konferencji poświęconej ciekawym i nieprzypadkowym związkom między anarchizmem i ruchem wolnościowym z jednej strony, a Żydami i judaizmem - z drugiej. Brak na ten temat szerszych opracowań nie tylko w skali powszechnodziejowej, ale i w odniesieniu do poszczególnych krajów, mimo iż w wielu z nich aktywiści i teoretycy pochodzenia żydowskiego odgrywali rolę więcej niż znaczącą. Ostatecznie w roli gospodarza (i współorganizatora, wraz z mediolańskim Centro Studi Libertari oraz Centre International de Recherches sur 1'Anarchisme z Lozanny) wystąpił Wydział Historii Uniwersytetu w Wenecji. Wenecja to przecież nie tylko najstarsze getto żydowskie w Europie i miejsce druku wielu publikacji istotnych dla dziejów judaizmu ale i jeden z nielicznych w Europie ośrodków prawie nieprzerwanej aktywności libertarystów od lat 70-ych dziewiętnastego wieku. Trzydniowe obrady w Audi-torium przy Campo Santa Margherita zgromadziły ponad 20 badaczy z kilkunastu ośrodków, a także gości specjalnych, wśród których na specjalną uwagę zasługują Judith Malina i Hanon Reznikov, prowadzący legendarny The Living Theatre oraz Arturo Schwartz, krytyk sztuki, autor m.in. opublikowanej w tym roku rozprawy Cabbala and Alchemy.