Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w zakładzie Bridgestone zatrudniającym 1400 pracowników powstała w roku 2010 r. W szeregi związku wstąpiło 493 pracowników, około 50% pracowników produkcyjnych.  Od 2009 r. firma zatrudnia również pracowników agencji pracy tymczasowej Work Service. Pracownicy ci są zatrudniani na okres 18 miesięcy a po tym okresie - pomimo obietnic zatrudnienia bezpośrednio przez fabrykę -  przejmowani są przez inną agencje pracy tymczasowej i ponownie zatrudniani na 18 miesięcy na umowy śmieciowe. Praktyka taka choć nielegalna jest ustawicznie stosowana w Polsce. Powiązane często ze sobą kapitałowo agencje „przerzucają” sobie pracowników.

Oczywiście jest to działanie celowe. Takiego pracownika można w każdej chwili szybko i bezproblemowo zwolnić, co miało już miejsce niejednokrotnie w fabryce Bridgestone. Pracownicy ci również nie mogą wstąpić do związku działającego w fabryce pracując na umowach śmieciowych. Firma planuje w ten sposób zatrudnić w najbliższym czasie 200-300 robotników.

Co więc zmusiło pracowników Bridgestone do powołania związku zawodowego? Wspomnijmy że już w 2005 r. dzięki działaniom i protestom Inicjatywy Pracowniczej ujawniono opinii publicznej łamanie praw pracowniczych, mobbing i kapitalistyczny terror jakiemu są poddawani pracownicy w  tej firmie. Dzięki medialnemu nagłośnieniu sprawy sytuacja pracowników przez krótki okres czasu uległa poprawie. Jednakże gdy tylko sprawa Bridgestone ucichła w fabryce wróciły „stare dobre czasy”.

Relację byłego pracownika który opisał skandaliczne praktyki kapitalistycznego koncernu o którym pracownicy mówią głośno „obóz pracy” można przeczytać pod TUTAJ i TUTAJ.

Od tego czasu pracownicy potrzebowali pięciu lat by w końcu w obliczu nieustannie trwającego wyzysku i terroru zorganizować się i powołać związek zawodowy w celu obrony swoich praw. Praw, które dla koncernu Bridgestone zdają się nie istnieć.

Najważniejsze problemy wysunięte przez Solidarność to:

1 . Brak rozmów dotyczących porozumienia o współpracy. Dialog pomiędzy pracodawcą a Organizacją Zakładową NSZZ Solidarność jest jedynie pozorowany.

2.Szykanowanie i dyskryminacja pracowników ze względu na przynależność związkową. Brak szacunku wobec pracowników. Pracodawca odmawia przyznania związkowi lokalu, zamiast tego zaproponował komisji zakładowej salę konferencyjną za 1000 zł + VAT za godzinę.

3.Większość postulatów dotyczących zmian w regulaminie pracy i płacy jest odrzucana.

4.Brak podwyżek pomimo dobrych wyników finansowych firmy.

5.Zawyżane kryteria wobec pracowników którzy mają otrzymać indywidualna podwyżkę zgodnie z regulaminem wynagrodzeń.

Solidarność prowadzi obecnie dwie sprawy w sądzie pracy. W przypadku  jednego ze zwolnionych pracowników firma uznała, że pracownik był „wypadkogenny”.

Konflikty w Poznańskiej fabryce nie są jedynymi do których dochodzi w koncernie Bridgestone. Co jakiś czas dochodzi do takowych również i w innych fabrykach koncernu na świecie.  Więcej można przeczytać tutaj: 1, 2, 3, 4.

W kontekście kapitalistycznego wyzysku pracownika trzeba postawić sobie pytanie czy w związku z trudnymi warunkami pracy w fabryce, trzy zmianową pracą, wysokimi normami, permanentnym stresem, zmęczeniem fizycznym i psychicznym, pracą w rakotwórczym oparach gumy, smrodzie, bezustannym wyzyskiem i przedmiotowym traktowaniem pracowników - opony firmy Bridgestone są dla nas bezpieczne?

Ile przypadków poważnych błędów produkcyjnych spowodowanych tymi przyczynami nie ujrzało światła dziennego? To wiedzą tylko pracownicy firmy. Należy  wspomnieć o głośnej sprawie wyprodukowania wadliwych opon w USA na wskutek czego wiele osób poniosło śmierć (czytaj TUTAJ)

Z pewnością usłyszymy jeszcze nie raz o konflikcie w poznańskiej fabryce opon koncernu Bridgestone. Tym bardziej, że już na pikiecie przedstawiciel fabryki (dyrektor nie odważył się wyjść do protestujących ) zapowiedział, że w pewnych sprawach nie będzie możliwe porozumienie z powodu rozbieżnych „poglądów”.

Najskuteczniejszą metodą dialogu z pracodawcą jest strajk. Z doświadczenia wiemy też, że opony bardzo dobrze się palą, a tych w fabryce Bridgestone nie brakuje… Innych form komunikacji kapitaliści  nie uznają.