Dziś w południe Ryszard W. wraz z grupą działaczy i działaczek, rozwiercił zamki i wyłamał drzwi. Ponownie zajął mieszkanie. Jednak okazało się, że zostało ono kompletnie zrujnowane przez właściciela. Skuto część tynków. Wszystkie meble i rzeczy osobiste zostały wyrzucone na podwórko koło śmietnika.  Zginęło wiele przedmiotów i dokumentów.

Po pewnym czasie pojawiła się policja, która zatrzymała Ryszarda W. do wyjaśnienia zajścia.  Wyprowadzono go do w pobliżu zaparkowanego radiowozu. Zaraz potem przyjechał administrator budynku przedstawiający się jako pełnomocnik właściciela. Próbował on wywrzeć nacisk na funkcjonariuszy, ci jednak ustalili, że Ryszard W. ma pełne prawo przebywać w mieszkaniu. Lokator został uwolniony i wrócił do swojego mieszkania, a policjanci odjechali.

Należy dodać, że początkowo, po pierwszym zatrzymaniu w poniedziałek, policja próbowała oskarżyć lokatora o naruszeni miru domowego. Ten nie zgodził się podpisać odpowiedniego protokołu i złożył skargę na prokuraturę. We wtorek popołudniu i środę rano okazało się, że Ryszard W. ma pełne prawo zajmować rzeczony lokal. Został o tym poinformowany przez policję ustnie.

Komentarz:

W sprawie tej pojawia się kilka zasadniczych wniosków:
1.    Dramat Ryszarda W. jest przykładem bezprawnego działania właścicieli kamienic. Nie wszyscy, ale duża grupa z nich postępuje w sposób nielegalny. Do brutalnego działania popycha ich przekonanie, że prawo własności stoi ponad innymi prawami, np. do godnego życia i bezpieczeństwa. Ten przykład, jak też szeroko relacjonowana przez media sytuacja w kamienicach przy Stolarskiej, Małeckiego, a wcześniej Piaskowej, Strusia, Niegolewskich, dowodzą, że tego typu postępowanie nie jest czymś marginalnym, lecz – ze strony właścicieli nieruchomości - nagminnym. 

2.    Miasto udaje, że nie jest stroną w tego typu sprawach. Ale to nieprawda. Ryszard W. od ponad ośmiu lat miał zasądzony przydział do lokalu socjalnego. Miasto nie wywiązuję się z tego obowiązku. Dowodem na to jest też opublikowany w styczniu br. raport NIK, który stwierdza, że ZKZL zapewnia jedynie od 1 do 2% zapotrzebowania na tego typu lokale.

3.    Skandaliczne jest postępowanie policji. W przypadku Ryszarda W. faktycznie (bez względu na intencje funkcjonariuszy) pomogła ona wyrzucić lokatora „na bruk” i doprowadziła do sytuacji, że jest on teraz w tragiczny położeniu: bez papierów i rzeczy osobistych, a jego mieszkanie zostało zdewastowane. Dziś policja nie zabrała go na komisariat, ale widziała co się stało z mieszkaniem. Nie obchodziło jej to. Odjechała. Może jednak powinna się zainteresować sprawą, zrobić natychmiast wywiad z sąsiadami, wsiąść do radiowozu, pojechać do właściciela – Macieja Szulca – i zatrzymać go dla wyjaśnienia sytuacji. A następnie skierować sprawę na drogę sądową: za włamanie do cudzego mieszkania, zmieszczenie mienia i dewastację mieszkania. Tak się jednak nie stało, bo właściciel kilku kamienic w Poznaniu, jakim jest Maciej Schultz, stawiany jest ponad bezrobotnego, leciwego inwalidę, po którym widać, iż w dostatki nie opływa.

4.    Wreszcie powstaje pytanie: co dalej? Jak, jako mieszkańcy, zamierzamy reagować na takie brutalne ataki na lokatorów, wśród których są ludzie różni: tacy, którzy z różnych przyczyn popadli w finansowe tarapaty, ale też tacy, którzy zawsze gorliwie wywiązywali się ze swoich obowiązków. Ich nieszczęście polega na tym, iż nie są właścicielami, posiadaczami i kapitalistami, a zatem nie mogą liczyć – jak widzimy - na  równe i sprawiedliwe potraktowanie.

Zdjęcie przedstawia kompletnie zrujnowaną kuchnię w mieszkaniu Ryszarda W.

Na zdjęciu Ryszard W. stojący obok sterty jego zniszczonych mebli wyrzuconych z mieszkania