Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów zaprasza na doroczne obchody Międzynarodowego Dnia Lokatora. Tematem przewodnim w tym roku jest przemoc państwa i wymiaru sprawiedliwości wobec najemców mieszkań. Demonstracja odbędzie się 4 października o godzinie 16:00 pod sądami przy Al. Solidarności.Zgodnie z Konstytucją, Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawa, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Pomimo tych szczytnych deklaracji, w Polsce systematycznie łamie się prawa lokatorów oraz zezwala (w majestacie prawa) na działania przeczące zasadom sprawiedliwości społecznej. Sądy, parlament, ministerstwa i władze samorządowe w konfliktach lokatorów z prywatnymi właścicielami stają po stronie silniejszych i bogatszych zezwalając na horrendalne podwyżki czynszów, wyrzucanie lokatorów na ulice oraz rozdawanie publicznych zasobów mieszkaniowych prywatnym właścicielom.

Dziś o godz. 14.00. przed salą sesyjną Rady Miasta Poznania pojawiło się kilkunastu przedstawicieli i przedstawicielek Federacji Anarchistycznej i Poznańskiej Komisji Międzyzakładowej OZZ Inicjatywa Pracownicza. Celem akcji było przekazanie radnym i zarządowi miasta oświadczenia w sprawie zaniechania budowy osiedla  kontenerów socjalnych. Od wielu miesięcy Zarząd Komunalnych Zasobów Lokalowych (ZKZL) zapowiada postawienie kontenerów w kilku miejscach Poznania. Pierwsze tego typu osiedle ma powstać na wiosnę 2011 roku.W oświadczeniu stwierdzono między innymi, że planowana przez władze miasta Poznania i realizowana przez ZKZL budowa kontenerów socjalnych jest przejawem polityki wykluczenia osób o najniższym statucie materialnym. Dotychczasowe zrealizowane podobnego typu przedsięwzięcia w Polsce przekonują nas nie tylko o ich wyjątkowo autorytarnym i dyskryminującym charakterze, ale także o kompletnej niefunkcjonalności. [Czytaj oświadczenie]

Dziś przed koncertem Stinga, kóry miał otworzyć stadion miejski w Poznaniu po jego modernizacji, działacze poznańskiej sekcji Federacji Anarchistycznej rozprowadzili kilka tysięcy 25 numeru swojej ulicznej gazety TEJ, przygotowanej specjalnie na tę okazję. Zawarte w niej artykuły krytycznie oceniały decyzję władz samorządowych przeznaczających ok. 700 mln złotych na nowy stadion, przy redukcji innych ważnych, z punktu widzenia społecznego, wydatków do zera – np. na budownictwo komunalne.

Budowa (czy raczej modernizacja) stadionu miejskiego w Poznaniu kosztował budżet gminy 700 mln złotych. Z okazji jego otwarcia, które oficjalnie ma nastąpić w poniedziałek 20 września i zbiec się z koncertem Stinga, Federacja Anarchistyczna s. Poznań wydała kolejny numer swojej ulicznej gazety TEJ, komentującej to wydarzenie. Tym samym rozpoczęto kampanię, której celem jest przedstawienie konsekwencji ekonomicznych i społecznych wydawania środków publicznych na tego typu inwestycje.

Mediations Biennale jest jednym z wielu „eventów”, które władze Poznania starają się wpisać w kampanię promocyjną miasta jako tętniącej kulturą i sportem metropolii. Coraz wyraźniej zaobserwować można proces instrumentalizacji tego typu wydarzeń w celu kształtowania marki i wizerunku miasta. Kultura staje się w ten sposób elementem polityczno-ekonomicznych strategii, którym nadawać ma szczególny charakter. Jednym z wielu tego wyrazów jest chociażby wymuszenie na organizatorach przesunięcia (o tydzień) inauguracji biennale w celu połączenia jej ze zjazdem ministrów kultury z Azji i Europy. 

Modernizacja stadionu miejskiego w Poznaniu kosztowała budżet miasta ponad 700 mln złotych nie licząc odsetek z zaciągniętych kredytów. Dla zwykłego zjadacza chleba, suma ta jest abstrakcją. To jednak bardzo wysoki koszt, zwłaszcza jeżeli weźmie się pod uwagę inne potrzeby społeczne jak budownictwo mieszkaniowe, oświatę czy służbę zdrowia. Koszt wybudowania stadionu w Poznaniu, podobnie jak w wielu innych miastach Polski, jest ogromny. Szczególnie jeżeli np. porównamy go z wydatkami na budownictwo komunalne czy na całą gospodarkę mieszkaniową. W Poznaniu w ostatnich pięciu latach (2006-2010) miasto na budownictwo komunalne wyda raptem 37,2 mln złotych, a na całą gospodarkę mieszkaniową (w tym budowę nowych i remont starych mieszkań) 135,6 mln. zł. Za środki przeznaczone na modernizację stadionu można by oddać do użytku cztery do pięciu tysięcy nowych mieszkań komunalnych - to kilkakrotnie więcej niż wybudowało ich miasto w ostatnich 20 latach.

Na początku września na ulicach Poznania pojawiły się plakaty sygnowane przez Inicjatywę Pracowniczą i Federację Anarchistyczną komentujące politykę socjalną w mieście. Jeden dotyczy wzrostów czynszów, drugi zamiaru wybudowania w mieście osiedla kontenerowego dla najuboższych.

W 30 rocznicę powstania Solidarności brytyjski dziennik The Independent opublikował artykuł Neal Ascherson, który stwierdza że z dzisiejszej perspektywy zapomina się, że związek ten był ruchem anarchosyndykalistycznym,. Był „skrajnym przejawem socjalistycznej demokracji” i miał w nazwie samorządność. Brytyjski publicysta, Neal Ascherson, który jest autorem książki "The Polish August" ("Polski Sierpień"), definiuje anarchosyndykalizm jako system, w którym kolektywy pracownicze odpowiadają za swoje zakłady pracy, wybierają zarząd i ustalają plany produkcji. "Solidarność była wielkim syndykalistycznym (związkowym) zrywem, którego bazą był wielkoprzemysłowy proletariat, ale proletariat, dla którego "socjalizm" był słowem obelżywym. Na początkowym etapie tego zrywu nie chodziło w ogóle o pogardę dla komunistycznych władz, ani o próbę ich obalenia, lecz o nadzieję, że uda się z nimi współżyć" - tłumaczy.

W dniach 25 września – 3 października 2010 r. odbędzie się w Brukseli No Border Camp, czyli Obóz Antygraniczny. Idea wolności bez granic, równego traktowania każdego człowieka i swobody przemieszczania oraz osiedlania się jednoczy ludzi na całym świecie. Ludzi, którzy nie mogą patrzeć na represje wobec tych, którym nie dane było się urodzić w bogatym społeczeństwie lub po tej „właściwej” stronie granicy, którzy widzą, że obecnie stworzone systemy umów granicznych to bzdura (np. strefa Schengen pozwala legalnie przemieszczać się tylko obywatelom Europy, stawiając wysokie bariery dla pozostałych obywateli tego świata), dostrzegają, że obecne systemy kapitalistyczne wspomagane przez politykę (anty-)migracyjną są powodem wojen, wypędzeń i biedy.

Wycinając i odbijając szablony chcemy wyrazić i utrwalić swoje zdanie na nurtujące nas tematy. Chcemy zagłuszyć komercyjną paplaninę i swoimi hasłami lub kreatywną grafiką wpłynąć na świadomość oglądających. Uważamy, że nazywanie graffitii wandalizmem i ocenianie jej tylko w kategoriach szkód wywołanych na elewacjach jest niczym innym,  jak odwróceniem uwagi od krytyki wszechobecnych komunikatów wizualnych z bilbordów, atakujących nas ze wszystkich stron kapitalistyczną propagandą w służbie zysku i bezmyślnej konsumpcji.Traktujemy to jako walkę informacyjną z systemem i estetyczną prowokację, dialog ze współczesnym establishmentem. I polecamy ten rodzaj wolnej i nieocenzurowanej wypowiedzi każdemu!