Sprawą Ryszarda W. zainteresowały się media w lipcu 2012 roku. Wówczas to do mieszkania Ryszarda W., na którym ciążył od kilku lat wyrok eksmisyjny z prawem do lokalu socjalnego, włamali się wynajęci przez kamienicznika mężczyźni. Wezwano policję. Przedstawiciele właściciela okazali jej dokumenty mające rzekomo zaświadczać, że Ryszard W. nie ma prawa do zajmowanego lokalu i naruszył mir domowy. Policja im uwierzyła. Funkcjonariusze zatrzymali lokatora do wyjaśnienia sprawy, odwożąc go na komisariat. Ustalono jednak, że Ryszard W. zajmował mieszkanie przy Chwiałkowskiego legalnie. Kiedy został zwolniony i chciał wrócić do siebie, okazało się, że zamki w drzwiach mieszkania zostały wymienione. Kilka dni później, przy wsparciu działaczy i działaczek Federacji Anarchistycznej, „włamał się” do własnego mieszkania. Na miejsce przybyła administracja, która wezwała policję. Tym razem funkcjonariusze od razu ustalili, że lokator ma prawo przebywać w mieszkaniu. Zostało ono jednak z polecenia właściciela kompletnie zrujnowane. W czasie nieobecności Ryszarda W. skuto tynki, odcięto media, a rzeczy osobiste wyrzucono na śmietnik.
Patrz film nt. zrujnowania mieszkania Ryszarda W.
W tej sytuacji Ryszard W. nie mógł przebywać cały czas w mieszkaniu. Fakt ten wykorzystał kamienicznik, nie zaprzestając walki z lokatorem. Ostatecznie zwrócił się do urzędu miasta o wymeldowanie lokatora. Pomimo licznych sprzeciwów jakie lokator skierował do miasta i wojewody, Ryszard W. utracił meldunek, a dziś wisi nad nim groźba eksmisji.
Po zniszczeniu przez właściciela mieszkania w lipcu 2012 roku, po wieloletnim okresie oczekiwania, w marcu 2013 roku miasto zaproponowało Ryszardowi W. mieszkanie socjalne przy ul. Średzkiej... w kontenerze. Nadmieńmy, że Ryszard W. nie spełniał kryteriów tzw. trudnego lokatora. Lokator odwołał się od tej decyzji, wskazując jednocześnie na zły stan zdrowia, nie pozwalający mu na zamieszkanie w kontenerze. ZKZL natychmiast wycofał się z propozycji lokalu socjalnego na Średzkiej. Jednak, współdziałając z kamienicznikiem, miasto doprowadziło do wymeldowania lokatora i tym samym utratę przez niego prawa do lokalu socjalnego. Zaplanowana eksmisja ma się odbyć do tzw. pomieszczenia zastępczego (hotelu robotniczego).
Przypadek Ryszarda W. świadczy nie tylko o bezwzględnych metodach czyszczenia kamienic, gdzie lokator sukcesywnie spychany jest na margines życia, bez szans na równe traktowanie przez sąd czy urzędy, które wiarę przyznają procedurom oraz właścicielom i ich prawnikom. To także przykład kuriozalnego działania miasta, które najpierw latami zwleka z przyznaniem mieszkania socjalnego, co podsyca konflikt lokatora z właścicielem, potem oferuje kontener, a na koniec rozwiązuje sprawę poprzez wymeldowanie z mieszkania bez właściwego rozpoznania sytuacji lokatora i uwzględnienia jego realnej sytuacji.
