"Aust, Edel, i Eichinger stworzyli kinematograficzny obraz, rozbijający w dużej mierze romantyczną aurę, która w pewnych kręgach, wciąż otacza tych zabójców" - neokonserwatysta Jeffrey Herf"Tylko film, taki jak ten, może pokazać młodym ludziom jak brutalne i krwiożercze były działania RAF tamtego okresu".  - Jörg Schleyer„Baader - Meinhof Complex” jest filmem z 2008 roku, napisanym przez Uli Edela i wyprodukowanym przez Bernda Eichingera. (W filmie jako: Baader, Meinhof, Ensslin, Raspe i Meins grani są kolejno, przez Moritza Bleibtreu, Martine Gedeck, Johanne Wokalek, Nielsa-Bruno Schmidta i Stipe Ercega.).

Komisja Międzyzakładowa Inicjatywy Pracowniczej w HCP wystosowała apel w związku z planowaną w Poznaniu ogólnopolską manifestacją w dniu 23 października 2009 roku, o masowy w niej udział. W apelu czytamy: W dniu 23 października o godz. 12.00. spod bramy głównej zakładów Cegielskiego pod Urząd Wojewódzki ma ruszyć ogólnopolska demonstracja zwołana przez NSZZ Solidarność. Inicjatywa Pracownicza popiera ten protest. Wzywamy wszystkich członków IP do Poznania i aktywnego uczestnictwa w manifestacji przeciwko antypracowniczej polityce rządu, rosnącemu bezrobociu i pogorszeniu się warunków życia. Apelujemy do wszystkich Komisji naszej organizacji o wsparcie pracowników Cegielskiego w ich walce przeciwko zwolnieniom. Zapraszamy także inne organizację związkowe do uczestnictwa w proteście, w tym przede wszystkim WZZ Sierpień’80. Zapraszamy także środowiska i ugrupowania anarchistyczne.

Dnia 7 października 2009 r. odbyło się posiedzenie dwóch komisji: polityki przestrzennej i ochrony środowiska i rewitalizacji, czyli poznańskich radnych opiniujących lokalny plan zagospodarowania przestrzennego. Przypominamy, że dyskusja ta jest ważna dla Rozbratu jak i całej dzielnicy Sołacz, gdyż plan proponowany przez Miejską Pracownię Urbanistyczną (MPU) i forsowany przez obecnego na spotkaniu prezydenta Grobelnego, zakłada parcelację części zielonej otuliny Poznania, w tym terenu, na którym leży Rozbrat.Na początku części poświęconej Sołaczowi MPU przedstawiło prognozę oddziaływania planu zagospodarowania na środowisko, w którym stwierdzono, że plan nie wpływa na nie negatywnie. Jest to rzekomo zasługa MPU, które poprzez "kompromis z inwestorami" (na który notorycznie powołuje się prezydent Grobelny) wymusiło ono mniejszą intensywność zabudowy i większe działki. MPU nie wspomniało, w jaki sposób dochodzono do tego kompromisu i dlaczego inwestorzy są jedyną stroną, z jaką MPU chciało taki kompromis osiągnąć.

Ponad 500 osób protestowało dziś na ulicach Poznania przeciwko zwolnieniom w zakładach Cegielskiego. Na wezwanie związku zawodowego „Metalowcy” do manifestacji przyłączyli się także członkowie Solidarności i Inicjatywy Pracowniczej.Demonstracja przeszła od bramy głównej zakładów Cegielskiego pod Urząd Wojewódzki. Skandowano „Raz, dwa, trzy, cztery, dość już zwolnień do cholery”, „Związki zawodowe na strajk gotowe”, „Lazurko [prezes HCP] zwolniony, Cegielski ocalony”, „Pracy i chleba” i inne. U wojewody złożono petycję. Demonstracji towarzyszyło duże zainteresowanie mediów.

Na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej poznańskiej Rady Miasta opublikowano zapisy nagrań obrad sesji Rady Miasta z 15 września, podczas której radna Katarzyna Kretkowska zadała pytanie odnośnie obecności uzbrojonych funkcjonariuszy policji podczas obrad Komisji Polityki Przestrzennej 9 września. Mętne i aroganckie tłumaczenia Przewodniczącego Rady Miasta Grzegorza Ganowicza i prezydenta Grobelnego, wpisują się w żenujący spektakl wokół planu zagospodarowania dla Sołacza. Przypomnijmy, że również podczas posiedzenia 30 września na sali znajdowali się funkcjonariusze policji. Poniżej publikujemy fragmenty nagrań z posiedzenia Rady Miasta z 15 września, poświęcone sprawie oraz zdjęcia rozpoznanych wśród publiczności policyjnych tajniaków.

30 września odbyło się kolejne posiedzenie Komisji Gospodarki Przestrzennej, tym razem w poszerzonym gronie o Komisję Ochrony Środowiska. Na spotkanie przybyli również prezydent Grobelny, a że sprawa coraz bardziej medialna pojawił się również wiceprezydent Jerzy Stępień. Co prawda w owym gabinecie jest on odpowiedzialny za zagospodarowanie przestrzenne, ale oczom obywateli pokazał się po raz pierwszy.W tym urzędniczym duchu przebiegało kolejne tak ważne dla Rozbratu i całego Sołacza spotkanie. Z założenia miało być już tylko merytorycznie i na temat konkretnie złożonych wniosków do planu. Autorka projektu przedstawiła pierwszą część planu (kwartał południowo-zachodni) oraz ogólnie odpowiedziała na wysłane przez mieszkańców wnioski. Na sali wyrósł las rąk chcących wziąć udział w dyskusji. Pierwszy przebił się radny Krzysztof Mączkowski z zapytaniem: dlaczego dyskusja dotyczy najgorszego z zaproponowanych planów Miejskiej Pracowni Urbanistycznej.  Prezydent odpowiedział, że zna tylko ten. Kłóciło się to jednak z prezentacjami jakie przedstawiali na poprzednich spotkaniach członkowie Rady Sołacza - konkretne rysunki i deklaracje, iż MPU konsultowało, ale zupełnie inny plan, niż ten, nad którym toczy się obecna dyskusja.

Inicjatywa Pracownicza jako pierwsza ostro zaprotestowała w środę przeciwko zwolnieniom w HCP. W jej ślady idą inne związki zawodowe - OPZZ planuje w poniedziałek przemarsz pod Urząd Wojewódzki, a Solidarność szykuje w Poznaniu ogólnopolską pikietę. Raz, dwa, trzy, cztery! Dosyć zwolnień do cholery! - skandowała setka ludzi pod bramą HCP. Ton nadawali członkowie najradykalniejszego związku zawodowego w Ceglorzu - Inicjatywy Pracowniczej - wspierani przez anarchistów z Rozbratu. Kilkadziesiąt osób kilka minut chodziło po przejściu dla pieszych, blokując ruch samochodowy i tramwajowy na ul. 28 Czerwca 1956 r. - Ludzie, dajcie żyć, do pracy jadę! Chociaż tramwaj przepuśćcie - prosił jeden z pasażerów.

- Plan zagospodarowania Sołacza jest zgodny z oczekiwaniami mieszkańców - mówi radny Wojciech Kręglewski, przewodniczący komisji polityki przestrzennej. A Danuta Kańska, przewodnicząca Rady Osiedla Sołacz, ripostuje: - Panie przewodniczący, co pan dziennikarzom opowiada. Nie chcemy zabudowy wokół parku! Radni z komisji polityki przestrzennej oraz komisji ochrony środowiska wybrali się w środę na spacer po parku Sołackim i jego okolicach. A właściwie to na wizję lokalną. Powód? Plan zagospodarowania przestrzennego dla Sołacza, który mają zaopiniować. Plan zakłada budowę w otulinie parku ok. 40 domów jednorodzinnych na tysiącmetrowych działkach, zabudowę jednorodzinną i wielorodzinną w rejonie ul. Drzymały (od strony parku Wodiczki) oraz zabudowę jednorodzinną przy ul. Pułaskiego, na terenie skłotu Rozbrat. Takim zamierzeniom władz Poznania sprzeciwiają się mieszkańcy. Wolą pozostawić tereny zieleni niezabudowane, a z czasem urządzić na nich park i boiska. Obawiają się, że nowi lokatorzy w dzielnicy, wraz ze swoimi samochodami, spowodują katastrofę komunikacyjną. Wreszcie, boją się degradacji parku Sołackiego.

Około 250 pracowników Cegielskiego wspartych przez kilkudziesięciu aktywistów Federacji Anarchistycznej demonstrowało pod bramą główną zakładów Cegielskiego przeciwko fali zwolnień ok. 500 osób. Na zakończenie protestujący zablokowali ul. 28 Czerwca. Policja nie interweniowała, a demonstranci po kilkunastu minutach sami zeszli z ulicy. Zapowiedziano dalsze akcje. Najbliższa ma się odbyć w poniedziałek 5 października. Do demonstracji wezwał związek zawodowy „Metalowcy” (OPZZ). Na drugą połowę października przemarsz zapowiada również NSZZ „Solidarność”. Obie demonstracje popiera IP i weźmie w nich czynny udział. Na terenie zakładów Cegielskiego Inicjatywa Pracownicza powołała równolegle kilkunastoosobowy komitet strajkowy. Na całym mieście trwa akcja plakatowa i planowana jest akcja ulotkowa.

IP w zakładach Cegielskiego wydała oświadcznie następujacej treści: Obecne zwolnienia w HCP są niczym innym jak lokautem. Dyrekcja zakładu nie licząc się z obowiązującym prawem, z zasadami które sama przyjęła, zwalniana 500 robotników. W odpowiedzi na to ogłaszamy początek kampanii w obronie miejsc pracy. Demonstracje, bojkot i strajki będą naszą odpowiedzią na obarczanie pracowników kosztami kryzysu. Ustawicznym naciskiem na władze chcemy doprowadzić do sytuacji, że wreszcie zaczną się one liczyć ze zwykłymi pracownikami. Że dostrzegą nie tylko rachunek zysków i strat, ale  ludzi i ich potrzeby.