Kto dziś jeszcze pamięta kim byli Guanczowie? Poza wąskim gronem antropologów – niewielu. Lud ten zamieszkiwał w spokoju Wyspy Kanaryjskie od epoki kamiennej do 1478 roku, czyli do momentu przybycia na Gran Canarię ekspedycji wojskowej wysłanej przez Ferdynanda i Izabelę. Kiedy 63 lata później Girolamo Benzoni odwiedził La Palmę, spotkał ostatniego już Guanczę – zapijaczonego, 81-letniego starca. „Ten archipelag wschodniego Atlantyku był swego rodzaju przedszkolem europejskiego imperializmu. Pierwsi osadnicy nabrali przekonania, że ludzie, rośliny i zwierzęta sprowadzone z Europy świetnie aklimatyzują się na terenach, gdzie ich nigdy nie było.”– pisze Sven Lindqvist w wydanej u nas jesienią książce „Wytępić całe to bydło”. Całkowite wyniszczenie Guanczów to tylko jedna z przypomnianych przez szwedzkiego autora masowych zbrodni popełnianych przez europejczyków w imię rozwoju cywilizacji. Wytępić całe to  bydło, słowa wypowiedziane przez Kurtza (bohatera conradowskiego „Jądra Ciemności”), to zdanie pojawiające się w tekście niczym refren. Powtarzanie z uporem maniaka drażni i nie daje o sobie zapomnieć. Tak, jak nie daje zapomnieć o sobie ideologia, w imię której Żydzi byli kierowani do gazu. Nazizm nie narodził się w próżni. Lindqvist w swoim niby-reportażu, próbując odtworzyć źródła powieści Conrada, podąża tropami myślenia, które doprowadziło do zaakceptowania projektu wyniszczenia całych nacji. Relacja z podróży autora do Algierii jest tylko pretekstem do pokazania, jak wiele nazizm zawdzięcza europejskiemu (głownie brytyjskiemu) imperializmowi. Biologiczną podstawę twierdzenia, że rasa biała jest najlepiej przystosowaną do przetrwania i w związku z tym nadrzędną w stosunku do innych, zbudowali Couvier z Darwinem. Społecznego uzasadnienia dostarczył „rzecznik liberalizmu” Herbert Spencer czy niemiecki filozof Eduard von Hartmann.

20 listopada 2009 r., odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Komunalnej i Polityki Mieszkaniowej poświęcone opiniowaniu planu budżetu na 2010 r. W czasie posiedzenia dyrektorzy jednostek komunalnych przedstawiali wykorzystanie środków przysługujących im w ramach planu budżetu na 2010 r.Podczas przedstawienia inwestycji na kolejny rok przez przedstawiciela Zarządu Dróg Miejskich, ze strony radnych padły pytania dotyczące wyjątkowo niskich nakładów na budowę dróg rowerowych. W budżecie na 2010 r. planuje się na ten cel przeznaczyć 500 tys. zł. W przeciągu ostatnich dziesięciu lat, planowany poziom wydatków na ten cel nigdy nie był tak niski. Jest on porównywalny z wydatkami miast mniejszych od Poznania – Torunia czy Chełma.

Dziś ok. 30 osób z Inicjatywy Pracowniczej i Komitetu Zwolnionych Pracowników HCP pikietowało pod zarządem Cegielskiego. Powodem zwołania protestu był fakt, że osoby zwolnione nie otrzymały w terminie odszkodowania za skrócony okres wypowiedzenia i odpraw. Po wcześniejszych protestach w poniedziałek 16 listopada, dyrekcja wypłaciła dziś zaległe pobory. Przewodniczący Komisji Międzyzakładowej OZZ Inicjatywa Pracownicza przy HCP S.A., Marcel Szary, stwierdził, iż pierwszy najważniejszy postulat zwolnionych został spełniony – wszyscy otrzymali odprawy i odszykowania. Zapowiedział jednak dalszą walkę o odpowiednie zabezpieczenia socjalne i przede wszystkim o  pracę. Zwolnieni pracownicy, szczególnie kobiety i osoby, które ukończyły 50 rok życia, twierdzą, że nie ma dla nich żadnych ofert pracy, a działania urzędów pracy są niewystarczające. 27 listopada (piątek) na godz. 12.00. zapowiedziano następne spotkanie Komitetu.

Inny Świat – obecnie najdłużej ukazujące się pismo anarchistyczne w Polsce. Kwartalnik Inny Świat nie reprezentuje żadnego określonego kierunku w szerokiej gamie ruchów i idei anarchistycznych. Pismo stara się ukazać pełne spektrum działań wolnościowców, być otwartym na nowe idee i docierać z nimi do jak najszerszego grona czytelników.Na łamach czasopisma gościli między innymi: Janusz Waluszko, Jarosław Tomasiewicz, Jarosław Urbański, Lech L. Przychodzki, Michał Przyborowski, Rafał Górski czy Oskar Szwabowski.W 30 numerze Innego Świata:Słowem wstępuŁ. Weber - Robotnicy płacą za kryzys. Walka pracowników CegielskiegoA. Kliś - Rozmowy i represje – Polityka kija i marchewki. Strajk w bielskim Szpitalu Psychiatrycznym ciągle trwa!A. Kliś - Spółdzielcy i związkowcy. Wspólne spotkanie w MediolanieB. Ożóg - Wielka Brytania: Czarne listy pracownikówJ. Krawczyk - III Obóz AnarchistówA. Kliś - W obronie PuszczyD. Bolewicz, L. L. Przychodzki - Temelin - zabawka w rękach szympansów czy powód do gospodarczej chwały?Białoruska przegrana rewolucja.Rozmowa z Wolią Martynenko

Dziś wybuchły w Wielkopolsce dwa "dzikie" strajki: w Fabryce Pojazdów Szynowych, spółce należącej co HCP S.A. i w Wagonie w Ostrowie Wielkopolskim. W obu przypadkach domagano się wypłaty zalegałych wynagrodzeń. Pracownicy grożą zaostrzeniem protestu. Dziś o godz. 9.00. stanęła Fabryka Pojazdów Szynowych, druga co do wielkości spółka holdingu HCP, zatrudniająca kilkaset osób. Robotnicy domagali się wypłaty pensji za miesiąc październik, które do dziś nie wpłynęły na ich konta. „Dziki” strajk trwał do godziny 11.30. Wezwany prezes HCP Jarosław Lazurko obiecał wypłacić zaległe wypłaty. Pracownicy zagrozili powtórzeniem akcji za tydzień.

16 listopada Inicjatywa Pracownicza zorganizowała spotkanie zwolnionych pracowników Cegielskiego. Wzięło w nim udział ponad 40 osób, które utraciły pracę oraz dodatkowo kilku działaczy IP. Zebrani utworzyli Komitet Zwolnionych Pracowników HCP, działający przy OZZ IP. Na zebraniu ustalono m.in., że w piątek 20 listopada odbędzie się pikieta pod zarządem HCP domagająca się przede wszystkim wypłat zaległych poborów i odpraw. 10 listopada większość zwolnionych powinna dostać całość pieniędzy, ale ich konta były puste. Również dziś  nie dokonano przelewów. Postanowiono, że wszyscy poszkodowani złożą pozwy do sądu, które zostaną przygotowane przez związek na piątek 20 listopada. Pozwy będzie można pobrać w pokoju Marcela Szarego od godz. 11.00. do 14.00.

Organizatorzy manifestacji antyfaszystowskiej z 11 listopada w Warszawie wydali oświadczenie w związku z prowokacjami i przemocą ze strony policji podczas demonstracji i prób zablokowania neofaszystowskiego marszu ONR. Czytamy w nim min.:Antyfaszystowskie Porozumienie 11. Listopada (...) wyraża głębokie oburzenie zachowaniem policji, nadużywaniem przez nią przemocy, oraz brutalnym traktowaniem aresztowanych osób.

11 listopada odbyła się w Warszawie demonstracja antyfaszystowska w związku z manifestacją organizacji nacjonalistycznych. Mimo ulewnego deszczu w akcji wzięło udział kilkaset osób, w tym działacze anarchistyczni i antyfaszystowscy z Poznania. Około godziny 15.00 doszło do pierwszych starć z policją, kiedy antyfaszyści weszli na ulicę, którą miała przechodzić parada neofaszystów, policja użyła pałek i gazu łzawiącego.Ostatecznie demonstracja neofaszystów zmuszona została do zmiany trasy przemarszu, a na skrzyżowaniu Alei Jerozolimskich z Nowym Światem grupie antyfaszystów udało się dotrzeć w okolicę pochodu, doszło do strać z policją, która w ciągu całego dnia zatrzymała 14 osób.

11 listopada działacze i działaczki związku zawodowego Inicjatywa Pracownicza oraz Federacji Anarchistycznej, w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Biedaszyby, zorganizowaliy akcję solidarnościową. Podczas oficjalnych uroczystości na Starym Rynku rozpostarto czarny transparent z hasłem; „Amnestia dla wałbrzyskich biedaszybów”. Protest cieszył się dużym zainteresowaniem zgromadzonych. Rozdano ok. 500 ulotek. Policja nie interweniowała.W ulotce żądano natychmiastowej amnestii dla górników z biedaszybów w rejonie Wałbrzycha i Nowej Rudy, którzy traktowani są jak złodzieje i paserzy, bo wydobywają węgiel na własną rękę.

W dniu 16 października w siedzibie Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu odbyło się seminarium naukowe p.t. Struktura klasowo - stanowa miasta Poznania, będące podsumowanie rocznego grantu badawczego zrealizowanego przez Zespół Badań Socjoekonomicznych WSNHiD pod kierownictwem prof. dr hab. Jacka Tittenbruna.Przeprowadzone badanie ilościowe oprócz weryfikacji autorskiej koncepcji klas i stanów Jacka Tittenbruna, ilościowego i statystycznego opisu badanej zbiorowości w postaci losowo wybranej reprezentatywnej grupy mieszkańców miasta Poznania miało dostarczyć odpowiedzi na następujące zagadnienie: czy zależności statystyczne są silniejsze na poziomie wyróżnionych klas czy megaklas; a w konsekwencji który z dwu poziomów (klasowy lub megaklasowy1) jest bardziej adekwatnym narzędziem, które mając swoje odnośniki do zarówno jednej z sześciu działów gospodarki (przemysł, handel, transport, finanse, usługi, rolnictwo), jak i właściwej formy własnościowej (publiczna (państwowa), spółdzielcza, komunalna, prywatna, MSP), umożliwia dokonanie jasnego podziału tej niezwykłej mozaiki społecznej, jaką jest holistycznie podejmowane społeczeństwo.