Kolejna tragiczna śmierć kobiety w Polsce w wyniku niemal całkowitego zakazu aborcji wstrząsnęła całą Polską. Dorota, 33-letnia kobieta znajdująca się w 20. tygodniu ciąży, zmarła na sepsę. Lekarze zwlekali z udzieleniem jej odpowiedniej opieki do momentu, gdy płód całkowicie obumrze, doprowadzając do jej tragicznej śmierci. To kolejna tragedia, która ilustruje brutalne konsekwencje ograniczeń w dostępie do aborcji w Polsce. Z danych małopolskiego NFZ wynika, że w ciągu ostatnich sześciu lat w szpitalu im. Jana Pawła II w Nowym Targu, w którym zamarła Dorota, nie przeprowadzono ani jednego zabiegu przerywania ciąży.

W dniu dzisiejszym odbyła się ostatnia rozprawa w procesie Zofii Nierodzińskiej. Zofia została oskarżona w sprawie o czyn z art. 196 Kodeksu karnego". Artykuł dotyczy obrazy uczuć religijnych. W myśl tego artykułu „„Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2"

24 października 2020 roku w ramach protestu, związanego z zaostrzeniem prawa aborcyjnego, miała miejsce kolejna z serii akcji politycznych. Tym razem aktywistki i aktywiści związani ze środowiskiem feministycznym i anarchistycznym podjęli się symbolicznego otwarcia kliniki aborcyjnej. Pokojowy protest był formą happeningu, kilkanaście osób w symboliczny sposób zajęło opuszczony budynek szpitala przy ulicy Szkolnej. Z okien budynku zostały wywieszone banery - na pierwszym napis: "Masz wybór - nigdy nie będziesz sama". Na drugim wizerunek prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego z podpisem: "Nie potrzebujesz ich zgody". Na trzecim napis "Klinika aborcyjna" i adres strony internetowej i numer telefonu, pod którym kobiety mogą uzyskać informację i pomoc w dokonaniu aborcji.

W sobotę 13 marca aktywistki i aktywiści Samby Hałastry wzięli udział w demonstracji Manifa Toruńska 2021 pod hasłem „Aborcja jest nasza”. Demonstracja organizowana była przez toruńskie środowiska anarchistyczne, feministyczne i osób LGBT. W Polsce nadal trwają protesty przeciwko zaostrzaniu prawa antyaborcyjnego. Wyroki Trybunału Konstytucyjnego, ustawy parlamentu – formy prawne są różne, ale ich cel jest jeden. Jest to odebranie kobietom podmiotowości, możliwości decydowania o swoim życiu i zmuszenie do funkcjonowania w społeczeństwie na nieakceptowalnych warunkach. Oprócz fali protestów trwającej od października, w wielu polskich miastach, w terminach zbliżonych do 8 marca rokrocznie odbywają się manify – demonstracje na których mówimy o szeroko pojętych prawach kobiet i ich walce o godny byt.

Na naszym rozbratowym murze pojawiło się dziś nowe hasło, tj. „Kocham, nie zabijam”. Podejrzewamy, że jest to wyraz antychoice’owego zatroskania o losy płodów. Troska o coś, co nie jest jeszcze nawet żyjącą istotą, a jedynie potencjałem na to, aby taka istota się ukształtowała (w trakcie ciąży), nie przestaje nas zadziwiać. Nie przestaje nas też oburzać, ponieważ jej konsekwencje, takie, jak zaostrzenie prawa aborcyjnego, odczuwa każda i każdy z nas.

„W tym kraju to kobieta pełni funkcję zabezpieczenia społecznego”. Publikujemy wywiad z opiekunkami z poznańskich żłobków o strajku kobiet.

Cały dzień pada, ale nas to nie zniechęca – jesteśmy wkurwione, to już ósmy dzień protestu. Dziś mamy świadomość, że sporo ludzi pojechało do Warszawy, także tych tak pomocnych przy organizacji. Jednak, mimo wszystko o 19:00 jesteśmy na placu Wolności. Ludzie schodzą się i jest ich coraz więcej. Parasolki znowu mogą przydać się nie tylko jako symbol protestu kobiet, dziś są bowiem potrzebne z uwagi na aurę.

Za nami już siódmy dzień protestów – w obronie praw kobiet – ich siła bynajmniej nie słabnie. W ciągu tych siedmiu dni mieliśmy już różne formy protestów, od długich marszy, przez wiece, blokady miast, po wezwanie do strajku. W tych różnych formach nie zabrakło też takiej, która, odpowiadała młodym ludziom, licznie uczestniczącym w obecnych protestach. Dlatego o 16:00 w centrum miasta zjawiły się platformy, samochody z nagłośnieniem i rozpoczęła się Techno Blokada. W końcu jak powiedziała anarchistka Emma Goldman „ Jeśli nie mogę do tego tańczyć, to nie jest moja rewolucja!”. Tłum zablokował ponownie Rondo Kaponiera i skrzyżowanie Alej Niepodległości z ulicą Św.Marcin. Grali DJ ze specjalnie przygotowanymi na tę okazję setami, nie brakowało też wznoszenia haseł „Jebać Pis” „Wypierdalać” „Jesteśmy silne, razem silniejsze”. Na ulicach bawiło się naprawdę mnóstwo młodych kobiet, trwało prawdzie odzyskiwanie miasta, odzyskiwanie własnej podmiotowości, praw i wolności.

W trakcie środowych demonstracji Strajku Kobiet, w kilku miastach doszło do ataków zorganizowanych grup mężczyzn na protestujące kobiety. Byli to zwolennicy skrajnej prawicy, którzy wykorzystują część środowisk kibicowskich. Neonaziści atakowali kobiety pałkami, nożami, paralizatorami. We Wrocławiu ktoś pociął nożem twarz chłopakowi idącemu w demonstracji, zaatakowana została m.in. dziennikarka.  

Nie zgadzamy się na to, aby w walce o nasze prawa to mężczyźni przejmowali głos. Nie zgadzamy się na to, aby na naszej krzywdzie, pracy i wściekłości budowali swoje polityczne kariery. Mamy dosyć kolesi, którzy na demonstracjach mówią nam, co mamy robić, dyrygują nami, jakbyśmy były ich podwładnymi. Wypierdalać! Jedną z takich osób jest Sławomir Majdański z poznańskiego KOD-u, który udzielając się w naszej walce, chce zbudować własny kapitał polityczny. Majdański wpadł na pomysł, że za pośrednictwem kibiców będzie „ochraniać” nasze demonstracje, całkiem zapominając o tym, że część z nich najpewniej należy do bojówek „chroniących” przed nami „wiarę” i „tradycję”. Nie od dziś wiadomo, że środowisko kibiców w Poznaniu utrzymuje kontakty z nacjonalistami. Co więcej, to właśnie Majdański wprowadził na nasze demonstracje przemocowców, którzy starali się odebrać nam głos, dyscyplinowali nas i szarpali się z nami, gdy chciałyśmy walczyć o swoje prawa tak, jak chcemy.